„Odtąd zombie śpiewają pieśń, lecz jest to pieśń życia” – tym cytatem z Deleuze’a kończy się szósty i ostatni epizod wieloletniego przedsięwzięcia Constanze Ruhm, zatytułowanego X Characters, wideo-projektu, którego celem jest unowocześnienie ikonicznych kobiecych postaci klasycznego kina. Tak jak, i w poprzednich częściach, artystka bada formy ekranowej kobiecej tożsamości jak również przemiany w języku filmowym. Bohaterkami są tym razem, współczesne wersje: Hari z Solaris Andrzeja Tarkowskiego, godardowskiej Nany z Żyć własnym życiem i Juliany z Czerwonej Pustyni Antonioniego, która teraz po operacji płci jest już Julianem. Kobiety spotykają się na opuszczonej leśnej polanie podczas tajemniczej ceremonii pogrzebowej. Jest to pogrzeb całej trójki, która zawieszona między ekranowym życiem a pop-kulturowym post-życiem – stara się „skończyć z przeszłością”, „pogrzebać historię” i „dotrwać do końca”. Fabułą tego pełnego aluzji i erudycyjnego filmu rządzi cyfra trzy: trzy żywe trupy, trzy sceny, trzy próby samobójcze, trzy zamiany ról. I tylko jeden, ale za to niekończący się, pogrzeb.
Ewa Szabłowska
Urodzona w 1965 roku, austriacka artystka nowych mediów i kuratorka. Tworzy filmy, wideo i instalacje. Od 2006 roku jest profesorem na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, od 2007 wizytującym profesorem w Art. Institute Boston / Lesley University. W swojej sztuce i pracy krytycznej skupia się na teorii filmu, formach teatralnych i nowych mediach w kontekście kobiecej tożsamości.
2001 A Memory of the Players in a Mirror at Midnight
2002 Coming Attraction / X Characters (in search for an author); installation
2003 X Characters / RE(hers)AL
2004 X NaNa / Sub-routine (The Difficulty of Being)
2005 Travelling / Plan 234 / Extérieur Nuit
2007 X LOVE SCENES