Synu, synu, cóżeś ty uczynił?
W 1979 roku student Mark Yavorsky, zainspirowany historią antycznego matkobójcy i mściciela, Orestesa, zadźgał swoją matkę. Synu, synu, cóżeś ty uczynił? to opowieść o tej zbrodni. Obraz ów bardziej jest jednak enigmatyczną wizją na temat przyczyn zabójstwa, portretem popadającego w szaleństwo mężczyzny, niż biografią konkretnego człowieka. Takie podejście wynika z postawy Herzoga, którą wyłożył explicite w tzw. Deklaracji z Minnesoty: W kinie występują głębsze pokłady prawdy. Istnieje prawda poetycka i ekstatyczna. Jest tajemnicza i ulotna, a uchwycić ją można tylko poprzez zmyślenie, wyobrażenie, stylizację.
Zbrodnia się dokonała, a my słuchamy wypowiedzi świadków zdarzenia i bliskich mordercy, poprzez ich wspomnienia obserwujemy bohatera podczas prób teatralnych, retrospekcje pozwalają nam wniknąć w jego skomplikowane relacje z matką. Tak oto powstaje polifoniczny, wielowątkowy, pełen niedomówień utwór. Nie bez znaczenia jest fakt, że współproducentem filmu był David Lynch. Mrok autora Zagubionej autostrady połączony z „lekcjami ciemności” Herzoga tworzy napięcie, które infekuje widza. Nie ma tu tragizmu i sensacji, jest niepokój i groteskowość rzeczywistości. Prawda ekstatyczna i poetycka.
Paulina Sieniuć
Werner Herzog
Urodzony w 1942 r. Niemiecki reżyser filmowy, teatralny i operowy; scenarzysta, producent, pisarz i poeta. Nie uczęszczał do żadnej szkoły filmowej. Studiował historię, literaturę i teatr. Pierwszy film nakręcił, mając 20 lat. Rozgłos zdobył obrazem Aguirre, gniew boży. Kolejne produkcje przyniosły mu uznanie w oczach krytyki i widzów. Tworzy zarówno filmy fabularne, jak i dokumenty. Twórczość Herzoga jest wizyjna, emocjonalna, nawiązuje do egzystencjalizmu, literatury romantycznej i niemieckiego ekspresjonizmu. Interesuje go temat szaleństwa, zachowania ludzkie w sytuacjach ekstremalnych, mistycyzm (eksponowany np. w obrazach przyrody) oraz deliryczne, odrealnione kreacje świata i postaci. Herzogowski bohater to nadwrażliwiec, o nieprzeciętnych cechach, egzystujący często na marginesie społeczeństwa.
Filmografia
1962 Herakles (doc., short film)
1972 Aguirre, der Zorn Gottes / Aguirre: The Wrath of God
1974 Jeder für sich und Gott gegen alle / The Enigma of Kaspar Hause
1977 Stroszek
1979 Nosferatu: Phantom der Nacht / Nosferatu: Phantom of the Nacht
1979 Woyzeck
1982 Fitzcarraldo
1997 Little Dieter Needs to Fly
2005 Grizzly Man (doc.)
2007 Encounters at the End of the World (doc.)
2009 My Son, My Son, What Hale Ye Done?