Podróżuję, bo muszę, wracam, bo cię kocham
Geolog Jose Renato wyrusza w trzydziestodniową podróż w półpustynne rejony Sertão na północnym wschodzie Brazylii. Podczas wyprawy ma ustalić, którędy można by poprowadzić kanał dostarczający wody lokalnym mieszkańcom. Prowadzi niezbędne badania, ale jednocześnie odlicza dni i godziny do powrotu do domu. Postać Jose ani przez chwilę nie pojawia się w kadrze. Słyszymy za to jego głos, patrzymy jego oczami. Jose prowadzi monolog, a wszystkie słowa kieruje do Blondie, swojej dawnej wielkiej miłości, byłej żony. Nie ma dokąd wracać, stapia się więc z miejscem, w którym się znajduje. Rejestruje obrazy, dźwięki, muzykę, rozmawia z mieszkańcami, spotyka się z miejscowymi prostytutkami.
Podróżuję, bo muszę, wracam, bo Cię kocham to barwny, ale zarazem boleśnie nostalgiczny obraz-esej, połączenie filmu drogi i osobistego pamiętnika. Oś narracji tworzą obserwacje i przemyślenia Jose. Twórcy tak opisują swojego bohatera: On nie jest bohaterem, lecz zwyczajnym facetem, który kolekcjonuje wrażenia. (…) Chcieliśmy stworzyć postać, która na początku stanowi zwierciadło dla krajobrazu, a z czasem sama znajduje w nim swoje odbicie. Stan ducha Jose i atmosfera Sertão stają się jednym.
Magdalena Sztorc
nagrody
Rio IFF 2009 – Best Cinematography, Best Director, Venice FF 2009 – World Premiere – Official Competition, São Paulo IFF 2009 – Official Competition, Habana FF 2009 FIPRESCI Award, 3rd Prize for Best Film, Best Sound, 2010 Miami IFF – Official Competition, 22nd Toulouse Latin American FF – Grand Prix Coup de Heart
Marcelo Gomes, Karim Aïnouz
Marcelo Gomes
Urodzony w Brazylii. W 1990 roku otrzymał stypendium British Council na studia magisterskie w Szkole Filmowej Uniwersytetu w Bristolu, w Wielkiej Brytanii. Za swój pełnometrażowy debiut Kino, aspiryna i sępy, który miał premierę w sekcji Un Certain Regard w Cannes, otrzymał Francuską Nagrodę Ministerstwa Edukacji. Film pokazywany był również podczas 8. edycji MFF ERA NOWE HORYZONTY.
Karim Aïnouz
Urodził się w Fortalezie (Brazylia). Studiował architekturę na Uniwersytecie w Brazylii i filmoznawstwo na Uniwersytecie w Nowym Jorku. Jego pierwszy film fabularny Madame Satã (2002) po premierze na festiwalu w Cannes w 2002 roku zdobył uznanie krytyków. Nakręcony w 2006 roku film Niebo Suely pokazany został również podczas 8. edycji MFF ERA NOWE HORYZONTY.
Wybrana filmografia
Marcelo Gomes:
1994 Maracatu, Maracatus (short film)
1997 Expresso Brasil
1999 Clandestina Felicidade ( short film)
1999 Brasil em Curtas 06 - O Curtas Pernambucanos
2000 Os Brasileiros (TV)
2005 Cinema, Aspirinas e Urubus / Cinema, Aspirins and Vultures
Karim Aïnouz:
1992 O Preso
1993 Seams (short film)
1996 Hic Habitat Felicitas
1996 Paixao Nacional / Irreversible Metabolic Shock (short film)
1998 Les Ballons des Bairros
2000 Rifa - me
2002 Madame Satã
2006 O Céu de Suely / Suely in the Sky