Putty Hill

Robotnicze przedmieścia Baltimore. W opuszczonym domu umiera młody chłopak, Cory. Przedawkował heroinę. W chwili śmierci chłopaka wraz z reżyserem odwiedzamy jego rodzinę i przyjaciół. Obserwujemy ich codzienne życie, słuchamy tego, co mają do powiedzenia o sobie i Cory’m. Nie są wylewni i nie rozpaczają. Swoim zachowaniem oddają atmosferę rodzinnego miasta i dzielnicy, w której mieszkają. Przesyceni marazmem i z nim pogodzeni, pozbawieni większych nadziei i oczekiwań, żyją z dnia na dzień. Matt Porterfield czasami sam zadaje im pytania, innym razem jest tylko obserwatorem. Choć codzienność bohaterów z pozoru się nie zmienia, podskórnie czujemy, jak silnie przeżywają śmierć bliskiej osoby. W przeddzień pogrzebu gromadzą się, by uczcić pamięć Cory’ego. Powstaje niezwykła energia.

Putty Hill to drugi film młodego, niezależnego twórcy. Semi-dokument (zrealizowany wyłącznie na podstawie szkicu scenariusza i nakręcony w zaledwie dwanaście dni) jest owocem improwizacji nieprofesjonalnych aktorów i ich bliskiej współpracy z reżyserem. Porterfield szukał swoich bohaterów już na miejscu, w Baltimore. Film wywołał żywe dyskusje na międzynarodowych festiwalach i zebrał skrajnie różne recenzje.

Magdalena Sztorc