Pomiędzy dwoma światami

Młody mężczyzna spada z nieba we wzburzone morze. Krąży po mieście wśród telewizorów roztrzaskanych na ulicach przez rebeliantów. Ratuje młodą dziewczynę. Przemyka się przez lasy, po których krążą niewidoczni, uzbrojeni mężczyźni. Trafia do wsi pod opiekę żony zaginionego brata, która leczy jego zranione oko mlekiem z własnej piersi.

Reżyser w długich ujęciach, panoramicznych kadrach portretuje krajobraz Sri Lanki, w której niedawno zakończyła się trwająca ponad ćwierć wieku wojna domowa. Na pierwszy rzut oka niewiele się tu dzieje, jednak pamięć niedawnych aktów przemocy jest wpisana w każdy fragment przestrzeni, przedziera się na brzeg świadomości, powraca w błyskach wspomnień. Na ekranie nie widać wojny, podobnie jak mężczyzn z wioski, ukrywających się w lasach. Ich obecność jest jednak wyczuwalna i wprowadza atmosferę zagrożenia. Pojawiają się jedynie w stylizowanych scenach, jakby wyjętych z innej rzeczywistości. Czas zdaje się nie mieć początku ani końca, co stało się wczoraj, może ponownie wydarzyć się jutro. Historia bohatera stapia się z lokalną legendą. Reżyser zaciera granice pomiędzy rzeczywistością a mitem, miesza perspektywy, mąci narracyjne konwencje.

Jagoda Murczyńska