Belair

Belair (legendarna brazylijska wytwórnia filmowa) swoją nieco ironiczną nazwę wzięła od eleganckiej dzielnicy willowej w Los Angeles. W przeciwieństwie do ekskluzywnego charakteru amerykańskiego Belair, brazylijskie studio (założone przez dwóch niezależnych filmowców: Julio Bressane’a i Rogerio Sganzerla) było jak ładunek wybuchowy kontrkultury, umieszczony w ciele brazylijskiej kinematografii. W ciągu niespełna półrocznej działalności wytwórni (od lutego do maja 1970 roku) w Belair powstało kilka najbardziej niezwykłych filmów w historii niezależnego kina. Wywrotowe, eksperymentalne filmy ze studia Belair, ocenzurowane przez brazylijską dyktaturę, odeszły w niepamięć, a niepokorni twórcy musieli ratować się emigracją.

Belair to rodzaj archeologii obrazu, wydobywający na światło dzienne zakazane przez lata filmy. Przywołuje polityczne dyskusje, a formalnie stara się oddać eksperymentalny charakter kadrów, które wyszły ze studia Belair. Ziarnisty, stary obraz wyświetlany z terkocącego projektora oraz sączący się z offu głos (Julio Bresanne), sprawiają niemal mistyczne wrażenie, jakby dobiegały co najmniej z innego świata.

Ewa Szabłowska