Jeszcze nie wieczór

Jacek Bławut, rasowy dokumentalista, w swoim fabularnym debiucie wykorzystał filmową ramę do udokumentowania epoki, która wraz z bohaterami odchodzi w przeszłość. Nakłonił pensjonariuszy z Domu Aktora Weterana w Skolimowie do zagrania przed kamerą, zarejestrował improwizowane rozmowy, przypadkowe gesty, dystans do samych siebie.

Jeszcze nie wieczór to palimpsest - film o aktorach i rolach, o tworzeniu sztuki, teatrze świata i teatrzyku gestów i min, dystansowaniu bądź zbliżaniu się do roli, o byciu zakładnikiem swojego wizerunku, o uwięzieniu na drugim planie, o trwających kilkadziesiąt lat animozjach pomiędzy bohaterkami, o historii, którą traktuje się jak bliską (nie utraconą) przeszłość, o konflikcie pokoleń. Bohaterem filmu Bławuta jest również długa pamięć i związany z nią polski fenomen kulturowy - szczególny status zawodu aktora.

Faust, odgrywany przez bohaterów filmu, to interpretacyjny wytrych. Dramat o poszukiwaniu wiecznej młodości i poczucia szczęścia staje się dla bohaterów okazją do zagrania (być może) ostatniej roli. Podejmujący tę próbę staruszkowie jeszcze raz, tak jak w życiu, zajmują miejsca, obsadzają role, grają.

Sebastian Liszka