Każdy myśli swoje

Nieprzystosowani, znękani normami ludzie przytulają się do drzew, zanurzają się w rzece, resztką zachowanego instynktu poszukują jedynej siły, która sprawiedliwie rozdaje prawa i możliwości.

Narratorem filmu Man tänker sitt jest chłopiec, który obserwuje swój świat: osobliwych sąsiadów, boiska, łąki, ulice, okoliczne lasy. Woli on wyrzucić pamiątkowy zegarek matki, pić zamuloną wodę z rzeki i ubłocony chodzić po bagnach, niż ze wszystkimi śpiewać Sto lat na urodzinach.

Mottem filmu są słowa amerykańskiego filozofa i pisarza, Henry'ego Davida Thoreau, anarchistycznego transcendentalisty, który odrzucał cywilizację i społeczeństwo obywatelskie, wiodąc kontemplacyjne życie w leśnej chacie nad stawem. Każdy ma prawo do swojego rytmu, ma prawo się nudzić, snuć, robić rzeczy bez sensu, rzeczy kontrowersyjne czy ryzykowne. Nie trzeba nic udowadniać, kosić trawy, remontować, spełniać wymagań ojca. Wystarczy żyć. Bohaterowie filmu chcą poczuć zapach ziemi, jej fakturę, chcą przynależeć do natury, rzeczywistości, tak by nic więcej z tego nie wynikało, żadne obowiązki i zadania.

Poruszający film ze wspaniałą muzyką i pięknymi zdjęciami, całkowicie pozbawiony zbędnej ekwilibrystyki i ornamentacji.

Paulina Sieniuć