Oślepieni
Co powstanie, jeśli dodamy do siebie Rutgera Hauera, gwiazdę kina lat 80., Georginę Verbaan, popularną holenderską celebrytkę, oraz Cyrusa Frischa, kontrowersyjnego reżysera, poszukującego nowej formy filmowej? Otrzymamy film bliski dokonaniom wideo-artu, poetycki, a zarazem naturalistyczny, zaskakujący w swej formie i treści, rozszczepiony na słowo i obraz.
Oogverblindend to filmowy zapis przypadkowej rozmowy telefonicznej między neurotyczną dziewczyną przerażoną zgnilizną i brudem świata a lekarzem z Buenos Aires, wbrew pozorom również pełnym zwątpienia i strachu. Widzimy rzeczywistość oczami głównej bohaterki, przez szybę patrzymy na bezdomnych, drobnych rzezimieszków, śmieci w amsterdamskim kanale. Nic się nie scala w całość, a każda rzecz, wyabstrahowana z kontekstu i oglądana w przybliżeniu, staje się dziwna, przerażająca.
Skrawki ujęć, niepełne kadry, długie momenty, podczas których widzimy tylko czarny ekran, gdy dobiega nas jedynie głos z offu - to wszystko składa się na oryginalne słuchowisko zmontowane z przebłysków obrazów rzeczywistości, opowiadające o niedostosowaniu, o poszukiwaniu duchowości i sensu mimo wyjałowienia emocjonalnego, o namiastkach życia i obserwowaniu świata bez bycia jego częścią.
Paulina Sieniuć
Cyrus Frisch
Urodził się w 1969 r. w Amsterdamie, ukończył holenderską Akademię Telewizyjno-Filmową. Jeden z najbardziej uznanych holenderskich reżyserów, a ponadto scenarzysta, producent oraz autor sztuk teatralnych. Po Vergeef me, jego pełnometrażowym debiucie, Filmmaker Magazine nazwał go dzikim człowiekiem holenderskiego kina. Zasłynął filmem Waarom heeft niemand mij verteld dat het zo erg zou worden in Afghanistan, który był jednym z pierwszych utworów fabularnych nakręconych w całości przy pomocy telefonu komórkowego. Frisch ma opinię kontrowersyjnego reżysera, porównuje się go z Davidem Lynchem czy Larsem von Trierem. Sam twórca tak mówi o sobie: Dziennikarze twierdzą, że jestem jednym z najbardziej prowokacyjnych holenderskich filmowców. Nie odbieram tak siebie. Próbuję jedynie robić ekscytujące filmy, a wzbudzanie emocji jest środkiem do uzyskania tego celu.
Wybrana filmografia:
1990 De Kut van Maria / Maria's Cunt (kr.m.)
1995 Zelfbeklag / Selfpity (dok.)
1998 Geen title / No Title
2001 Vergeef me / Forgive Me
2007 Waarom heeft niemand mij verteld dat het zo erg zou worden in Afghanistan / Why Didn't Anybody Tell Me It Would Become This Bad in Afghanistan
2009 Oogverblindend / Dazzle