Koreański kufer ślubny
Niesamowity dokument opisujący koreańskie zwyczaje i rytuały związane z ceremonią zaślubin. Poprzez ten wycinek z obyczajowości mieszkańców Korei Południowej możemy wniknąć w świat Wschodu, w kulturę będącą fascynującym połączeniem tradycji i nowoczesności, pełną kolorów, znaków, orientalnych legend i mitów, ale też cywilizacji, śladów najnowszej historii kraju i wpływów Zachodu. Fabułę spaja tytułowy motyw ślubnej skrzyni, która wypełniona jest symbolicznymi i magicznymi przedmiotami. Jak tłumaczy Urlike Ottinger: Kiedy ślubna skrzynia się otwiera, cały świat się otwiera. Skrzynia ta nie jest tylko staromodnym, archaicznym pudełkiem, jest czymś żywym, realnym, prawdziwym.
Film Die Koreanische Hochzeitstruhe uwodzi pięknem obrazów, jednocześnie realistycznych i poetyckich, pokazanych analitycznie, z dystansu, ale zarazem, paradoksalnie, przenikających do istoty "koreańskości" i zawierających w sobie subtelne poczucie humoru. Narzeczeni, których losy śledzimy, stają się typami ludzkimi czy też - archetypami, pokazane rytuały zaś są dowodem na to, że odwieczny wzorzec zaczarowywania rzeczywistości, anektując teraźniejszość i nieco się dzięki niej modyfikując, wciąż się odnawia i powtarza w każdym pokoleniu.
Paulina Sieniuć
Ulrike Ottinger
Urodziła się w 1942 r. w Konstancji w Niemczech. Studiowała malarstwo i fotografię na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Na Sorbonie zgłębiała wiedzę z etnologii, religioznawstwa i historii sztuki, w Paryżu napisała swój pierwszy scenariusz dla francuskiej telewizji. Po przeprowadzce do Berlina w 1973 r. zaczęła kręcić filmy. Sławę zyskała eksperymentalnym obrazem Madame X - absolutna władczyni (1977).
To artystka totalna: reżyserka, scenarzystka, producentka, autorka zdjęć, scenografii i kostiumów, malarka i fotografik, tworząca również dla opery i teatru. Inspiruje ją feminizm, surrealizm, kicz, niemiecki underground, ale też kultury Wschodu czy psychologia. Nakręciła 21 filmów, zarówno fabularnych, jak i dokumentalnych, niezależnych produkcji będących w opozycji do tzw. mainstreamu. Jej film Prater był pokazywany na 7. festiwalu ENH.
Wybrana filmografia:
1972-1973 Laokoon i synowie. Dzieje przemian Esmeraldy del Rio / Laokoon & Söhne. Die Verwandlungsgeschichte der Esmeralda del Rio / Laocoon & Sons. The Story of the Transformation of Esmeralda del Rio (kr.m.)
1977 Madame X - absolutna władczyni / Madame X - Eine absolute Herrscherin / Madame X - An Absolute Ruler
1984 Dorian Gray w zwierciadle prasy brukowej / Dorian Gray im Spiegel der Boulevardpresse / Dorian Gray in the Mirror of the Yellow Press
1985 China. Die Künste - Der Alltag / China. The Arts - The People (dok.)
1989 Mongolska Joanna d'Arc / Johanna d'Arc of Mongolia
2007 Prater (dok.)
2009 Die Koreanische Hochzeitstruhe / The Korean Wedding Chest (dok.)