Prześwietlenie
Jeśli poprzednie filmy Cristiana Mungiu były utworami kameralnymi, to Prześwietlenie jest symfonią rozpisaną na wiolonczelę, niedźwiedzie, kilka narodowości, pokłócony chór i temat muzyczny ze Spragnionych miłości.
Jeszcze w Cannes, gdzie film miał swoją premierę (w konkursie głównym), do legendy przeszła nakręcona w jednym ujęciu 17-minutowa scena, w której zabiera głos 26 osób. Z tłumu reżyser wyławia jednak kilkoro bohaterów, służących za przewodników po tej straszno-śmiesznej, cierpkiej, boleśnie realistycznej i zarazem oferującej przebłyski metafizyki opowieści o globalizacji, kryzysie męskości, kompleksach i nacjonalizmie.
Akcja filmu rozgrywa się w transylwańskiej miejscowości pełnej cichych uprzedzeń i zadawnionych urazów, które eksplodują wraz z pojawieniem się w tutejszej piekarni nowych pracowników: emigrantów ze Sri Lanki. Ksenofobia to chleb powszedni w regionie zamieszkanym przez kilka narodowości, więc wspólny wróg może okazać się użyteczny. Ten motyw to tylko jeden z wielu wątków, które się tutaj splatają. Miłość, dziecięca trauma, komiczny eko-aktywizm, wrażliwe męskie ego – to wszystko tworzy wschodnioeuropejski gordyjski węzeł. Wszyscy w nim dzisiaj tkwimy, nie umiejąc go ani przeciąć, ani rozwiązać.
Cristian Mungiu
Urodził się w 1968 roku w Iaşi w Rumunii. Ukończył studia z literatury angielskiej oraz reżyserii. Pracował jako nauczyciel, dziennikarz i asystent na planach zagranicznych filmów kręconych w Rumunii. W 1998 roku zrealizował kilka filmów krótkometrażowych. Jego debiut fabularny, Zachód, miał premierę na festiwalu w Cannes w 2002 roku, a następnie był wyświetlany na ponad 50 festiwalach na całym świecie. W 2007 roku Mungiu zdobył Złotą Palmę za 4 miesiące, 3 tygodnie i 2 dni, które kilka miesięcy później otworzyły 7. NH. Film Za wzgórzami był filmem zamknięcia zeszłorocznych Nowych Horyzontów.