Jeden z najgłośniejszych filmów ostatniego festiwalu w Cannes zrealizowany przez uznanego reżysera z Czadu Mahamata-Saleha Harouna (Krzyczący mężczyzna, Susza – 7.NH). Amina ciężko pracuje i samotnie wychowuje nastoletnią córkę. Gdy dowiaduje się, że ta jest w ciąży, postanawia pomóc jej w dokonaniu aborcji, która w jej kraju jest nielegalna. Lingui to zaskakująco uniwersalna opowieść o kobiecej solidarności i determinacji. Mahamat-Saleh Haroun z wielką empatią rysuje portret bohaterek, które próbują walczyć o swoją godność i niezależność w brutalnej, patriarchalnej rzeczywistości, zawładniętej przez religię i anachroniczne tradycje, potrafiące uczynić z młodej matki społecznego wyrzutka. To nie tylko kameralny dramat i portret społecznych napięć w odległej części świata, lecz również poezja kina w czystej postaci – niezwykłe zdjęcia Mathieu Giombiniego są żywe i duszne, perfekcyjnie skomponowane, nasycone cudownymi barwami.
Urodził się w 1960 roku w Abéché w Czadzie. Studiował film w Paryżu, a dziennikarstwo w Bordeaux. Po kilku latach pracy w lokalnych mediach w 1994 roku wyreżyserował swój pierwszy krótki metraż Maria Tanié. Jego pierwszy pełnometrażowy film Bye-bye Africa w 1999 roku otrzymał na festiwalu w Wenecji nagrodę za najlepszy debiut. Kolejny, Nasz ojciec, był pokazywany w sekcji Quinzaine des Réalisateurs festiwalu w Cannes w 2002 roku. Susza (2006) otrzymała Specjalną Nagrodę Jury w Wenecji, a Krzyczący mężczyzna (2010) zdobył Nagrodę Jury na festiwalu w Cannes i Nagrodę im. Roberta Bressona w Wenecji. W 2011 roku Haroun był członkiem jury festiwalu w Cannes.
1994 Maria Tanié (short)
1999 Bye-bye Africa
2002 Nasz ojciec / Abouna / Our Father
2006 Susza / Daratt / Dry Season
2010 Krzyczący mężczyzna / Un Homme qui crie / A Screaming Man
2013 Grigris