Z niepokojem oczekuję wiadomości. Wiesz, że żyję dla twoich listów – pisze Natalia Akerman do córki, która w 1972 roku wyjechała do Nowego Jorku, by tam zanurzyć się w świat filmowej awangardy. Chantal Akerman nie tylko przechowuje owe „wieści z domu”, ale kilka lat później powraca z nimi do Ameryki. Posłużą jako ścieżka dźwiękowa jej dokumentalnego eseju. Kręcony na zatłoczonych nowojorskich ulicach, w metrze i w pustych zaułkach film jest kroniką oddalenia, relacją z emigranckiego „pomiędzy”, ale i portretem skomplikowanej matczyno-córczynej relacji: swoistego uzależnienia, które zarazem znosi i wymusza dystans. Listy czyta z offu sama Chantal Akerman. Modlitewna melodia jej głosu i obrazy zatłoczonego miasta, będącego scenografią dla dotkliwie odczuwanej obcości, stanowią odpowiedź na tęsknotę i nieustanne prośby matki, by pisała częściej i więcej.
(1950-2015) Córka żydowskich emigrantów z Polski, jedna z najwybitniejszych europejskich artystek awangardowych. Ukształtowało ją kino Jeana-Luca Godarda oraz kontakty, jakie nawiązała z undergroundowymi reżyserami nowojorskimi. Swój pełnometrażowy debiut Hôtel Monterey (1973) zrealizowała w Stanach Zjednoczonych, będąc pod dużym wrażeniem dzieł Stana Brakhage’a, Jonasa Mekasa, a zwłaszcza Michaela Snowa. Następnie, już w Europie, kręciła filmy o zacięciu feministycznym, eksperymentujące z formami narracji i zrealizowane w powolnym rytmie długich ujęć.
1972 Hôtel Monterey
1974 Ja, ty, on, ona / Je, tu, il, elle / I, You, He, She,
1978 Spotkania Anny / Les Rendez-vous d’Anna / Meetings with Anna
1983 Un jour Pina a demandé / One Day Pina Asked Me
1989 Histoires d’Amérique / American Stories, Food, Family and Philosophy
1991 Nuit et jour / Night and Day
1996 Kanapa w Nowym Jorku / Un divan a New York / A Couch in New York
2000 Uwięziona / La captive / The Captive
2004 Jutro przeprowadzka / Demain on déménage / Tomorrow We Move
2011 Szaleństwo Almayera / La folie Almayer / Almayer’s Folly