Lato, piękne, prastare gruzińskie miasto Kutaisi. Na Lisę i Giorgiego, parę u progu miłości, spada klątwa – we śnie przechodzą tajemniczą przemianę i następnego dnia widzą w lustrze obcą, nie swoją twarz. Gdy przychodzą na umówione spotkanie, nie mogą się rozpoznać. Los jednak chce, by pozostali blisko siebie. Słońce rozświetla ulice, zbliżają się mistrzostwa świata w piłce nożnej, dzieci biegają za futbolówkami, uliczne psy wędrują do ulubionych knajpek, szeleszczą liście bujnych drzew, szumi spieniona rzeka. Choć Co widzimy, patrząc w niebo? wydaje się zbliżać do konwencji realizmu magicznego, ostatecznie wymyka się prostym klasyfikacjom. To pełna rozmachu, ale i czułości kontemplacja tego, co składa się na konkretną, powszednią, pulsującą życiem rzeczywistość. Reżyser meandruje, uwalnia narrację, odpływa w dygresje, by wrócić do głównego wątku. Skupia się nie tyle na zdarzeniach, ile na ich obrazach, zawsze wizualnie hipnotyzujących. To film-bajka, ale też hołd złożony „filmowości”.
MFF w Berlinie 2021 – Nagroda FIPRESCI
Urodzony w 1984 roku gruziński reżyser. Ukończył studia filmowe w Tbilisi, a także studia na wydziale reżyserii berlińskiej Deutsche Film- und Fernsehakademie (DFFB). Autor filmów krótkometrażowych. Jego pełnometrażowy debiut Lass den Sommer nie wieder kommen zdobył liczne nagrody, w tym Grand Prix na Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Marsylii (FIDMarseille).
2013 Der Fall (short)
2015 Colophon (short)
2017 Lass den Sommer nie wieder kommen
2018 Der perfecte Zuschauer (short)
2018 Linger On Some Pale Blue Dot (doc short)
2021 Co widzimy, patrząc w niebo? / Ras vkhedavt, rodesac cas vukurebt? / What Do We See When We Look at the Sky