Rekompensata
Annie Goldson wyreżyserowała dokument o Kamalu Barnadhaju, pół-Nowozelandczyku, pół-Malajczyku, który interesował się indonezyjską historią i polityką i pojechał do Timoru Wschodniego, aby wesprzeć tamtejszy ruch demokratyczny. Trzy tygodnie później nie żył, zastrzelony przez indonezyjskiego żołnierza. Po jego śmierci matka rozpoczęła prywatną kampanię polityczną, która trwała cztery lata i rozgrywała się w pięciu państwach, a której kulminacją i symbolem stał się proces przeciwko rządowi Indonezji.
New Zealand Listener
Mieszkańcy Timoru Wschodniego, portugalskiej kolonii położonej między Australią a Indonezją, oczekiwali niepodległości po upadku dyktatury w Portugalii w 1975 roku. Jednakże za milczącą zgodą zarówno USA, jak i Australii maleńkie państewko zostało przez wojska okupacyjne siłą wcielone do Indonezji. Zginęło wiele osób, łącznie z grupą australijskich dziennikarzy, którzy opisywali te wydarzenia. Przez wiele lat rodzące się ruchy niepodległościowe w Timorze Wschodnim były brutalnie miażdżone przez stacjonujące na wyspie oddziały indonezyjskiej armii.
12 listopada, podczas manifestacji żałobnej ku czci młodego człowieka zamordowanego przez wojsko w stolicy Dili, wojska indonezyjskie użyły broni palnej przeciw nieuzbrojonym demonstrantom. Zginęło wtedy około 200 osób. Wśród ofiar był 21-letni Kamal Bamadhaj.
Film Annie Goldson składa się z wywiadów z matką Kamala, wciąż pogrążoną w rozpaczy, z jego dziewczyną z Australii, z siostrą i ze świadkami masakry w Dili.
David Stratton, Variety
Annie Goldson od 20 lat pracuje w Stanach Zjednoczonych i Nowej Zelandii jako producentka i reżyserka nagradzanych dokumentów, paradokumentów oraz eksperymentalnych filmów wideo. Jest znana z obrazów, które są jednocześnie politycznie zaangażowane, jak i innowacyjne formalnie. Takim właśnie projektem jest bez wątpienia Punitive Damage, wyświetlany w kinach w Australii, USA i Nowej Zelandii. Podobne zainteresowanie i uznanie krytyków wzbudził jej następny dokument z 2002 roku, pt. Georgie Girl. W ciągu ostatnich trzech lat Goldson nakręciła trzy, także chętnie nagradzane, filmy: Sheilas: 28 Years On (2004), opowieść o drugiej fali feminizmu w Nowej Zelandii, a ponadto Pacific Solution: From Afghanistan to Aotearoa (2005) oraz Elgar's Enigma: Biography of a Concerto (2006).
Filmografia:
1999 Punitive Damage
2002 Georgie Girl (dok. / doc.)
2004 Sheilas: 28 Years On (dok. / doc.)
2005 Pacific Solution: From Afghanistan to Aotearoa (dok. / doc.)
2006 Elgar's Enigma: Biography of a Concerto (dok. / doc.)