Caravaggio

Konający Caravaggio wraca myślami do lat młodości. Jako uzdolniony chłopak dostaje się pod skrzydła kardynała, który ceni nie tylko jego talent, ale i urodę. Kilkanaście lat później wciąż maluje religijne obrazy, wybierając na modeli włóczęgów i prostytutki. Gdy nie stoi przed płótnem, oddaje się rozpuście w podejrzanych zaułkach. Podczas jednej z takich wypraw poznaje pięknego awanturnika Ranuccia i jego kochankę Lenę. Z obojgiem nawiązuje romans. Choć to najbardziej tradycyjny film Jarmana, Caravaggio nie jest wypisem kluczowych wydarzeń z życiorysu barokowego mistrza. Reżyser pieczołowicie oddaje atmosferę obrazów malarza – sylwetki wydobywa z mrocznych teł, operuje wyrazistym światłocieniem, podkreśla zmysłowość męskiego ciała. Historyczny sztafaż demontuje zarazem przy użyciu współczesnych rekwizytów – np. telefonów – przenosząc akcent z faktografii na refleksję nad kondycją artysty. Caravaggio to także pierwszy film, w którym wystąpiła Tilda Swinton – jej Lena otwiera poczet magnetyzujących ról w karierze aktorki.

Mariusz Mikliński