Ekstremalny horror Shozina Fukuiego przywołuje widmo niesławnej Jednostki 731, w ramach której japońscy naukowcy dokonywali w latach 30. i 40. XX wieku zbrodniczych eksperymentów na jeńcach wojennych. W starej fabryce przedstawiciele pewnej organizacji prowadzą badania nad zdolnościami parapsychicznymi – aby je uwolnić, torturują ludzi i faszerują ich narkotykami. Drzwi percepcji okazują się jednak wrotami Piekieł. W klatce z betonu i żelaza, pośród probówek i splątanych kabli pulsują sadomasochistyczne wizje. Z ust „królików doświadczalnych” leje się piana, obleczonymi w lateks ciałami wstrząsają drgawki, z kłębów dymu wynurzają się tajemnicze postacie. Temu wszystkiemu akompaniuje rozsadzająca mózg kakofonia: drony, rytmiczny industrial, a także szepty i wrzaski zapętlone we wściekłą mantrę.
Urodził się w 1961 roku. W latach 80. zamieszkał w Tokio, gdzie związał się z tamtejszą sceną punkową: założył z przyjaciółmi własny zespół, zaczął też interesować się undergroundowym kinem. Początkowo kręcił promocyjne wideo dla różnych muzyków, z czasem zabrał się za tworzenie rzeczy bardziej autorskich. Do jego najsłynniejszych dzieł należą 964 Pinokio (1991) i Rubber’s Lover (1996), które są uważane za klasyki japońskiego kina cyberpunkowego. Twórczość Shozina Fukuiego porównywano do filmów Shinji Tsukamoto, innego cyberpunkowego mistrza, ale on sam jako swój ulubiony film podaje Opętanie Andrzeja Żuławskiego.
1986 Metal Days
1986 Gerorisuto (short)
1991 964 Pinokio / 964 Pinocchio
1996 Rubber’s Lover
2006 Den-Sen / Suicide DVD