Dostrzegam w moich filmach elementy wspólne, widzę, że tak naprawdę ciągle opowiadam o człowieku, który gubi swój system wartości – powiedział Mariusz Treliński w jednym z wywiadów, podkreślając ciągłość swojej twórczości. I rzeczywiście, kto zna choć jeden tytuł z nielicznej filmografii reżysera, przyzna, że Dziurka od klucza dobrze z nim koresponduje.
Reżyser przez tytułową dziurkę patrzy na przeszłość i teraźniejszość kolegów ze szkolnej ławy. Razem z operatorem Jarosławem Szodą konfrontuje młodzieńcze wyobrażenia o przyszłości z doświadczeniem – po zweryfikowaniu zrealizowanych planów i rozliczeniu spełnionych marzeń konkluduje, że deadline jednych i drugich jest ruchomy.
Urodzony w 1962 roku w Warszawie reżyser i scenarzysta. W 1986 roku został absolwentem Wydziału Reżyserii PWSFTViT w Łodzi. Zadebiutował w 1987 roku telewizyjnym filmem Zad wielkiego wieloryba. Jego kolejna fabuła Pożegnanie jesieni (1990), adaptacja powieści Witkacego, miała swoją premierę na festiwalu filmowym w Wenecji. Następny obraz – Łagodna według opowiadania Fiodora Dostojewskiego (1995) – otrzymał nagrodę dziennikarzy na 20. FPFF w Gdyni. W 2000 roku nakręcił swój ostatni jak dotąd film – Egoiści. Zajmuje się również reżyserią teatralną i operową w Polsce (Madame Butterfly, Król Roger – Opera Warszawska) i za granicą (Wyrywacz serc – Centrum Pompidou, Paryż). W latach 1989–1991 członek Komitetu Kinematografii. Od roku 2005 dyrektor artystyczny Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.
1983 Film o punkach (doc., short)
1986 Dziurka od klucza / The Keyhole (doc., short)
1987 Zad wielkiego wieloryba (TV)
1990 Pożegnanie jesieni / Farewell to Autumn
1995 Łagodna / Gentle Spirit
2000 Egoiści / Egoists