Piętno na umyśle

Piętno na umyśle powstało z inspiracji makabrycznymi przedstawieniami francuskiego teatru Grand Guignol, Pałą ze sprawowania Jeana Vigo (1933), powieściami detektywistycznymi dla nastolatków z lat 30. oraz, jak zwykle u Maddina, poetyką kina niemego.

Bohater Piętna na umyśle (podobnie jak w Cowards Bend the Knee oraz w późniejszym Moim Winnipeg noszący imię i nazwisko reżysera) wraca na wyspę swojego dzieciństwa, aby odnowić latarnię morską, w której dorastał. W 12 rozdziałach, na które podzielony jest film, Guy kładzie kolejne warstwy świeżej farby i zatacza kolejne koła pamięci. Wszystko musi zdarzyć się ponownie: Na wyspę przybywa piękna Wendy, przebiera się w chłopięcy strój i uwodzi siostrę Guya - Sis. Ojciec, tajemniczy wynalazca, prowadzi makabryczne eksperymenty i dźgnięty nożem umiera (choć nie na długo). Matka śledzi dzieci na wyspie przez olbrzymie lunety i lornetki, nawołuje Guya i Sis przez przedziwną maszynę - aerofon który wskutek awarii powtarza wiadomości, znowu i znowu, i znowu.

Guy, wywołując duchy przeszłości, ma nadzieję, że tym razem zrozumie, że tym razem się nie pogubi. Ale przeszłość wraca jako majacząca i lunatyczna zjawa, a bohater, zamiast ją ujarzmić, wpada z powrotem w wir pragnień i strachu, odrazy i skrywanej rozkoszy.

Agata Rosochacka