reżyseria: | Paweł Jabłoński, Paweł Flisiak |
scenariusz: | Paweł Jabłoński, Paweł Flisiak |
zdjęcia: | Paweł Jabłoński, Paweł Flisiak |
wersja językowa: | polska |
Ulica Brzeska na stołecznej Pradze Północ. Alkohol, handel narkotykami, frywolne życie. No i kradzieże. Świat Pragi i jej "folkloru" widziany oczami dwóch 14-letnich chłopców.
Paweł Jabłoński o sobie:
Mam 15 lat i mieszkam w Warszawie. Wychowałem się na Pradze Północ. Interesuję się sportem, a szczególnie piłką nożną i skokami narciarskimi. Nakręciłem film o Brzeskiej, bo chciałem pokazać ludziom, co się dzieje na praskich ulicach. Moim marzeniem jest teraz przeprowadzić wywiad z moim idolem od wielu lat - Adamem Małyszem. Chcę dalej kręcić filmy, bo kamera jest narkotykiem. Jak raz coś nakręcisz, to już nie przestaniesz! Mam dwa filmy, które bardzo sobie cenię. Są to: Forest Gamp i Szeregowiec Ryan. Lubię wszystkie filmy, w których występuje Tom Hanks.
Paweł Flisiak przebywa wraz z rodzicami w Irlandii i nie mogliśmy się z nim skontaktować
reżyseria: | Ania Lipka |
scenariusz: | Ania Lipka |
zdjęcia: | Ania Lipka |
wersja językowa: | polska |
Widzimy ją nie tylko jako aktorkę. Jest sportowcem, piosenkarką, a także matką. Dorota Stalińska. To film o samotnym macierzyństwie i miłości do własnego dziecka.
Ania Lipka o sobie:
Kiedy trzymam kamerę, zapominam o kolegach z podwórka, o problemach w szkole. Chcę robić filmy!
reżyseria: | Adrian Niciporuk |
scenariusz: | Adrian Niciporuk |
zdjęcia: | Adrian Niciporuk |
nagrody: | Ogólnopolski Konkurs Filmów Amatorskich, Konin 2006 - Specjalne Wyróżnienie / Special Mention |
wersja językowa: | polska |
Niebywale piękna, pełna pokory opowieść o codzienności kobiety zarabiającej na życie sprzątaniem praskich podwórek.
Adrian Niciporuk o sobie:
Mam 17 lat, mieszkam na warszawskiej Pradze Północ i uczę się w tutejszym gimnazjum. Nakręciłem dwa filmy: Dozorczynię i Pozłotnika oraz reportaż o Grażynie Barszczewskiej. Moje produkcje trafiały na różnego rodzaju festiwale. Dzięki temu miałem okazję wysłuchać różnych opinii na ich temat od krytyków filmowych, aktorów, reżyserów. Jestem z siebie dumny i lubię robić to, czym się zajmuję, ponieważ widzę, że moja praca nie przechodzi niezauważona.
reżyseria: | Dawid Habrajski |
scenariusz: | Dawid Habrajski |
zdjęcia: | Dawid Habrajski |
nagrody: | Ogólnopolski Konkurs Filmów Amatorskich, Konin 2008 - Grand Prix |
wersja językowa: | polska |
Nikisz - dzielnica Katowic, znana z filmów Kazimierza Kutza. To właśnie to miejsce wybrał Dawid Habrajski, by pokazać widzom prawdziwy Śląsk. Tradycja miesza się tu ze współczesnością, inscenizacja z realizmem, a realizm jest dość brutalny…
Dawid Habrajski o sobie:
Chodzę do szkoły gastronomicznej, uczę się na kelnera. Wraz z dwoma siostrami przychodzimy do Fundacji "Gniazdo" w Katowicach. Tam dwa lata temu przyjechała pani Mira z panem Waldkiem. Nie zapisałem się ani do grupy fotografów, ani do grupy filmowej. Spodobał mi się dziennikarz z telewizji katowickiej, pan Jacek Skorus, i z nim zrobiłem prezentację naszej fundacji. Siedziałem przed kamerami jak prawdziwy spiker i wszystko mi się myliło. W tym czasie moja siostra Sandra robiła film Pekin. Gdy zobaczyłem, jak jej to wyszło, wzięła mnie zazdrość. Kiedy więc pani Mira przyjechała w następnym roku, miałem już gotowy pomysł na film. O Nikiszu. Tam mieszka moja babcia. Jak się pani Mira dowiedziała o moim pomyśle, to od razu zapytała, kiedy zaczynamy.
reżyseria: | Ania Lipka |
scenariusz: | Ania Lipka |
zdjęcia: | Ania Lipka |
wersja językowa: | polska |
Pozornie podobne dzieciństwo - aktorki Krystyny Tkacz i dwóch dziewczynek z warszawskiej Pragi. Odwiedzają się nawzajem, jedzą wspólne obiady. Opowiadają o swoich marzeniach, o codzienności. To film wręcz edukacyjny. Pokazujący, że ze slumsów można uciec. Kiedy się tego chce.
reżyseria: | Agnieszka Skórska |
scenariusz: | Agnieszka Skórska |
zdjęcia: | Agnieszka Skórska |
wersja językowa: | polska |
Film o Ewie Wójciak, aktorce Teatru Ósmego Dnia z Poznania. Pokolenie 50-latków pamięta ją jako niebywale piękną, lecz mocno zbuntowaną dziewczynę. Tak jest do tej pory. Agnieszka Skórska odkrywa drugą twarz swojej bohaterki. Twarz ciepłej, kochającej matki i sympatycznego towarzysza podróży dla swych kolegów z zespołu.
Agnieszka Skórska o sobie:
Jestem Jestem uczennicą XIV Liceum Ogólnokształcącego we Wrocławiu. Moje zainteresowanie filmem zaczęło się już w dzieciństwie, jednak nie było rozwijane przeze mnie z powodu wielu moich zajęć pozalekcyjnych, takich, jak szkoła muzyczna, rysunek czy schola kościelna. Moja prawdziwa przygoda z filmem zaczęła się w roku 2006, kiedy trafiłam na warsztaty filmowe i fotograficzne prowadzone przez Mirosławę Sikorską i Waldemara Stachowiaka. Wtedy to poznałam piosenkarkę Martynę Jakubowicz, robiąc zdjęcia do filmu mojego kolegi, Piotrka Balsa. Postanowiłam potem sama nakręcić film o dziewczynce z zespołem Downa, jednak próba okazała się nieudana. Rok później zrobiłam swój pierwszy film i sama go zmontowałam. Podczas pracy nad filmem poznałam wspaniałych ludzi. To piękna, ale wymagająca dużego wysiłku przygoda.