Atalanta
Młody mąż i młoda żona. On jest kapitanem barki, więc tuż po ślubie wypływają w rejs razem z jego załogą – starym obieżyświatem, nieopierzonym majtkiem i rojowiskiem kotów. To pierwszy rozdział ich wspólnej codzienności, ale wkrótce na pokładzie posypią się iskry. Atalanta – klasyczny film Jeana Vigo z 1934 roku – to swoista komedia niezależna. Niezależna, czyli nieszablonowa. Zarazem realistyczna i poetycka, ilustrowana zdjęciami Borisa Kaufmana, na których zawilgocone wnętrza i mgliste krajobrazy tchną rześkim pięknem. Śmiała obyczajowo, nie tylko jak na swoje czasy, z niesamowicie zmysłową sceną podwójnego autoerotycznego seansu. A do tego nie tyle słodko-gorzka, ile gorzko-słodka, bo małżeński konflikt ma autentyczny ciężar i grozi zakończeniem innym niż happy end.
Atalanta zajęła pierwsze miejsce w rankingu „Moje filmy wszechczasów” podcastu SpoilerMaster, prowadzonego przez Michała Oleszczyka, który przed seansem opowie o filmie.
Jean Vigo
Ikona francuskiego kina. Żył w latach 1905-1934. Zdążył nakręcić cztery filmy, w tym jeden pełnometrażowy – Atalantę. Był synem anarchisty Miguela Almereydy i sam miał wywrotowy temperament. Jego Pała ze sprawowania, pokazująca bunt w szkole z internatem, została zakazana we Francji. Vigo został doceniony dopiero po śmierci. W 1951 roku ustanowiono nagrodę imienia Jeana Vigo, przyznawaną młodym, obiecującym reżyserom.
Filmografia
1930 A propos Nicei / À propos de Nice (doc., short)
1931 Taris, król wody / Taris, roi de l'eau (doc., short)
1933 Pała ze sprawowania / Zéro de conduite / Zero for Conduct (short)
1934 Atalanta / L'Atalante