Amanda Nell Eu, reżyserka nagrodzonej w Cannes Tygrysicy, wśród interesujących ją tematów wymienia body horror i feminizm. Zamiłowanie do silnych kobiecych postaci i potworów znalazło wyraz również w jej debiucie. Jego bohaterką jest 12-letnia Zaffan żyjąca w niewielkiej malezyjskiej wiosce. Dziewczyna wkracza w okres dojrzewania o wiele szybciej niż pozostałe koleżanki ze szkoły. Oprócz odrzucenia Zaffan doświadcza nieoczekiwanych zmian w swoim ciele. I choć początkowo będzie próbowała je maskować, to z czasem presja środowiska stanie się zbyt silna. Opowieść Nell Eu jest klarowna i odważna, reżyserka nie stosuje półśrodków, jest wierna swojej artystycznej wizji do samego nieoczywistego końca. Buntowniczy duch, tak bardzo żywy w twórczości bliskich Malezyjce Marjane Satrapi i Any Lily Amirpour, również jest w filmie wyczuwalny. Sprzeciw Zaffan wobec schematów narzucanych przez rodzinę i otoczenie nie tylko służy pokazaniu odrębnej tożsamości dziewczyny, lecz także jest sposobem radzenia sobie z gwałtowną transformacją. W Tygrysicy bunt i przemiana ciała są bowiem nierozłącznymi towarzyszami bolesnej podróży bohaterki.
MFF w Cannes 2023 - Wielka Nagroda (Tydzień Krytyki)
Urodziła się w 1985 roku w stolicy Malezji, Kuala Lumpur. Ukończyła szkołę filmową w Londynie. Jej krótkometrażowy It’s Easier to Raise Cattle (2017) miał premierę podczas festiwalu w Wenecji oraz otrzymał wyróżnienie na International Short Film Festival w Clermont-Ferrand. Jest absolwentką Berlinale Talent Campus oraz Locarno Filmmakers Academy. W swoich filmach, bliskich estetyce body horroru, eksploruje tematy związane z feminizmem i tożsamością w kontekście kulturowym Azji Południowo-Wschodniej. Jej debiut Tygrysica to pierwszy film malezyjskiej reżyserki prezentowany na festiwalu w Cannes, na którym zdobył główną nagrodę w Tygodniu Krytyki.
2012 Pasak (short)
2015 Seesaw (short)
2017 Lagi senang jaga sekandang lembu / It’s Easier to Raise Cattle (short)
2018 Vinegar Baths (short)
2023 Tygrysica / Tiger Stripes