Alkibiades

Gdyby ktoś powiedział, że Alkibiades to zaginiony film Krzysztofa Zanussiego, zrealizowany pomiędzy Iluminacją a Barwami ochronnymi, można by bez trudu dać się nabrać. Komplementując Roberta Kwilmana w ten sposób, nie wolno jednak zapominać, że młody reżyser wykazał się także ujmującą oryginalnością. W Alkibiadesie udowodnił, że akademicka dyskusja o Uczcie Platona może w jego rękach stać się jednocześnie nośnikiem napięcia rodem z thrillera, afrodyzjakiem i zarzewiem konfliktu o podłożu klasowym, pokoleniowym i moralnym.