W stronę czułości

Zdobywca Cezara dla najlepszego filmu krótkometrażowego (2017) przygląda się czterem młodym mężczyznom z podparyskich przedmieść. Za fasadą macho-męskości i obojętności, za mizoginicznym językiem kryją się bezradność i tęsknota za prawdziwą bliskością. W konfrontacji z pytaniami padającymi zza kamery (Diop nigdy nie ukrywa swojej obecności) toksyczna męskość okazuje się wątpliwym sposobem na przetrwanie w kipiącym od frustracji otoczeniu, pułapką zbudowaną z pragnienia akceptacji i przynależności. Przepracowanie własnych kompleksów jest naszym zadaniem – twierdzi jednak Alice Diop, której kino bezlitośnie punktuje bariery, stereotypy i rasistowskie uprzedzenia, ale przekonuje przy tym, że oczekiwania i narzucone role można odrzucić.