Jasmila Žbanić pokazuje w tym poruszającym dramacie, przeboju festiwalu w Wenecji, jedną z najczarniejszych kart współczesnej historii Europy – masakrę w Srebrenicy. Główną bohaterką jest tłumaczka (Jasna Duričić) – ktoś między zagubionymi stronami, starająca się scalić świat zmierzający ku zagładzie. Klasyczną, męską optykę wojny zastępuje nieoczywiste spojrzenie kobiet – głównej protagonistki oraz urodzonej w Sarajewie bośniackiej reżyserki. To film, który zostaje mocno w głowie, porusza do żywego, rozszarpuje serca widzów. Ale robi to nie na zasadzie terapii wstrząsowej, lecz subtelnie, dzięki przemyślanej konstrukcji, rewelacyjnej reżyserii (to najlepszy film Žbanić od czasu berlińskiego sukcesu Grbavicy), genialnego montażu Jarosława Kamińskiego. Nominowaną do Oscara Aidę powinno się pokazywać obowiązkowo w szkołach, także naszych, jako ostrzeżenie i humanistyczną lekcję współczesnej historii. Warto zwrócić uwagę, że jest to polska koprodukcja, a rodzime tropy uzupełniają producentka Ewa Puszczyńska (Ida, Zimna wojna), kostiumografka Małgorzata Karpiuk oraz autor muzyki Antoni Komasa-Łazarkiewicz.
Les Arcs European FF 2020 - najlepszy film, Nagroda Publiczności; MFF w Rotterdamie 2021 - Nagroda Publiczności; MFF we Fryburgu 2021 - Nagroda Publiczności, Nagroda Młodego Jury
Urodziła się w 1974 roku w Sarajewie. Skończyła reżyserię na Akademii Sztuk Pięknych w Sarajewie. Autorka filmu fabularnego Grbavica (2006), który zdobył Złotego Niedźwiedzia na MFF w Berlinie. Jej kolejny film Jej droga (2010) miał również premierę w konkursie głównym Berlinale.
2006 Grbavica
2010 Jej droga / Na putu / On the Path
2013 Dla tych, co nie mogą mówić / For Those Who Can Tell No Tales
2020 Aida / Quo vadis, Aida?