Marcos, pracujący jako kierowca dla meksykańskiego generała, porywa dziecko dla okupu. Kiedy malec umiera, mężczyzna zwierza się z tragedii córce szefa, w której jest zakochany. Dziewczyna zaczyna namawiać go, by oddał się w ręce policji.
W Bitwie w niebie, podobnie jak w swoim pełnometrażowym debiucie, Reygadas wykorzystuje aktorów nieprofesjonalnych, tworząc postacie, które intrygują. Miejsce górskiego pejzażu znanego z Japón zajmuje przestrzeń miejska. Reżyser ponownie czerpie tu z twórczości mistrzów, między innymi Antonioniego. Miasto Reygadasa to nie świat zdegradowany: choć jest tłumne i pełne agresji, bohaterowi filmu w chwili próby oferuje drogę ratunku. W Bitwie w niebie uwydatnia się też formalna wirtuozeria reżysera. Poszczególne sekwencje filmu to mistrzowskie osiągnięcia realizatorskie, które harmonijnie współgrają z całością fabuły.
Rio de Janeiro IFF 2005 – FIPRESCI Prize
Urodził się w 1971 roku, wychował w Mexico City. Ukończył studia prawnicze ze specjalizacją w prawie międzynarodowym. Porzucił karierę urzędniczą dla kina. Pierwszą krótkometrażówkę pokazał podczas belgijskiego konkursu dla niezależnych filmowców w 1999 roku. Trzy lata później zrealizował wedle własnego scenariusza Japón – pełnometrażowy debiut fabularny. Film zwrócił uwagę krytyki i zdobył nagrody na festiwalach w Cannes, São Paulo czy Rio de Janeiro. Jego Bitwa w niebie z 2005 roku została nominowana do Złotej Palmy na festiwalu w Cannes. Film, podobnie jak debiut, wzbudził wiele kontrowersji, ale zarazem ugruntował pozycję Reygadasa jako jednego z najciekawszych młodych reżyserów Ameryki Południowej. Ukończone w 2007 roku Ciche światło podejmuje najważniejsze dla autora wątki w formie najbardziej zbliżonej do klasycznych wzorców kina metafizycznego. W 2010 roku twórca nakręcił krótki metraż To jest królestwo moje na potrzeby nowelowego filmu Rewolucja, stanowiącego zbiór wariacji młodych filmowców na temat dziedzictwa i konsekwencji rewolucji meksykańskiej. W roku 2012 na festiwalu w Cannes pokazano najnowszy jego film, Post Tenebras Lux.
Pomimo tego, że nakręcił dopiero cztery filmy pełnometrażowe, Reygadas zdołał wypracować własny styl, bazując na trudnej technice pracy z nieprofesjonalnymi aktorami (często metodą prowokowanej improwizacji) i wierze w siłę klasycznych środków kina. W wywiadach odznacza się radykalizmem, konsekwencją i klarownością refleksji nad własnymi twórczymi wyborami. Jest zwolennikiem czystej estetyki oraz intuicji i wewnętrznego wglądu jako podstawowych metod pracy reżysera.
1999 Max / Maxhumain / Max (short)
1999 Jeńcy / Prisioneros / Prisoners (short)
2002 Japón / Japón / Japan
2004 Filmando Batalla en el cielo
2005 Bitwa w niebie / Batalla en el cielo / Battle in Heaven
2007 Ciche światło / Stellet licht / Silent Light
2010 To jest królestwo moje / Este es mi reino / This Is My Kingdom (segment in Rewolucja / Revolución / Revolution)
2012 Post tenebras lux / Post Tenebras Lux