Hiszpański reżyser Jaime Rosales (Samotność, 7. NH) w swoim najnowszym dziele porusza temat bliski tysiącom młodych ludzi, którzy tak jak bohaterowie stojący u progu dorosłości muszą mierzyć się z następstwami kryzysu gospodarczego. Carlos i Natalia to para atrakcyjnych, niewykształconych dwudziestoparolatków. On za marną pensję pracuje na budowie, ona – wciąż na utrzymaniu matki – nie widzi dla siebie perspektyw na rynku pracy. W końcu oboje skuszeni łatwymi pieniędzmi decydują się na występ w amatorskim porno. Kiedy po jakimś czasie okazuje się, że Natalia jest w ciąży, świat powoli zaczyna zamykać przed nimi swoje podwoje. Rosales portretuje dzisiejszą młodzież w sposób ascetyczny, surowy formalnie. Wyłamuje się tylko dwukrotnie, stosując interesujące zabiegi – montuje galerie zdjęć i wiadomości z serwisów społecznościowych, które zarchiwizowane stają się kolejną, współczesną formą dokumentowania naszego życia.
Adam Horowski
Cannes IFF 2014 - Prize of the Ecumenical Jury (Special Mention)
Urodził się w 1970 roku w Barcelonie. Trzy lata spędził na Kubie, gdzie podjął naukę w Międzynarodowej Szkole Filmowej i Telewizyjnej w San Antonio de los Baños. Następnie przeniósł się do Australijskiej Szkoły Radia, Filmu i Telewizji w Sydney. W 2003 roku na MFF w Cannes otrzymał nagrodę FIPRESCI za swój pełnometrażowy debiut Godziny dnia. Inspiruje się twórczością Roberta Bressona oraz Yasujirō Ozu.
1998 Yo tuve un cerdo llamado Rubiel (short)
2003 Godziny dnia / Las horas del día / The Hours of the Day
2007 Samotność / La soledad / Solitary Fragments
2008 Kula w łeb / Tiro en la cabeza / Bullet in the Head
2012 Sueño y silencio / Dream and Silence