Cafe noire
Film zainspirowany Białymi nocami Dostojewskiego i Cierpieniami młodego Wertera Goethego. Young-Soo, nauczyciel muzyki, pogrąża się w namiętności do matki swojej uczennicy. Ich romans przerywa powrót męża Mee-Yeon z zagranicy. Inna kobieta o tym samym imieniu bezskutecznie zabiega o zainteresowanie Young-Soo. Bohaterowie błądzą wśród własnych uczuć, powtarzając frazy o przeznaczeniu i samotności. Miłość jest tu powiązana z dręczącym cierpieniem, niemożnością spotkania, pragnieniem niemożliwym do zaspokojenia. Narrację uzupełniają obrazy współczesnego Seulu: parki, aleje, budynki, fotografowane w długich, chłodnych ujęciach. Jednym z głównych bohaterów staje się muzyka – od Beethovena po współczesne koreańskie zespoły – przekazująca treści, których nie są w stanie wypowiedzieć filmowe postaci.
Reżyser-krytyk nie ukrywa zamiłowania do światowej literatury i kina. Miesza estetyki, wplata do filmu liczne cytaty i nawiązania – w tym do twórców takich jak Hong Sang-Soo, Park Chan-Wook czy Kim Ki-Duk, dzięki czemu Café Noir staje się kompendium ostatniej dekady koreańskiej kinematografii i erudycyjną grą dla świadomego widza.
Jagoda Murczyńska
Jung Sung-Il
Urodził się w Seulu w 1959 roku, jest najsłynniejszym koreańskim krytykiem filmowym ostatnich dwudziestu lat. W latach 1989–99 był redaktorem naczelnym dwóch najważniejszych magazynów filmowych w Korei – „Road Show” i „Kino”. Jego teksty stały się zaczątkiem i siłą napędową rozwoju koreańskiej krytyki filmowej, a pionierska działalność Junga na tym polu doczekała się wielu kontynuatorów. Pracował także jako dyrektor programowy i członek komitetów organizacyjnych wielu festiwali filmowych. Odkrył i wspierał działalność reżyserów takich jak Hong Sang-Soo czy Kim Ki-Duk. Wykłada na Koreańskiej Akademii Filmowej i Koreańskim Narodowym Uniwersytecie Sztuk Pięknych. Café Noir jest jego reżyserskim debiutem, dzięki któremu zyskał opinię koreańskiego FrançoisTruffaut.
Filmografia
2009 Café Noir