Yumi Yoshiyuki jest jedną z najpopularniejszych reżyserek działających obecnie w branży „filmu różowego”. Interesujące może okazać się porównanie jej podejścia do twórczości z podejściem reprezentowanym przez Sachi Hamano – najbardziej produktywną reżyserkę tego typu kina. Na pewno łatwiej można wyczuć „kobiecą obecność” za kamerą w filmach Yoshiyuki. Jej dzieła często skupiają się na sprzecznych nadziejach i pragnieniach miejskich dziewczyn, lawirujących pomiędzy oczekiwaniami rodziców i społeczeństwa a własnymi marzeniami o emocjonalnym spełnieniu, ustatkowaniu i niezależności.
Misaki zostaje wdową, gdy jej wieloletni ukochany Kenichi ginie w wypadku samochodowym wkrótce po ich ślubie. Kiedy zbliża się pierwsza rocznica jego śmierci, Misaki odwiedza jasnowidz, twierdząc, że ma dla niej wiadomość zza grobu od męża, który błaga ją, aby przejęła zarządzanie apartamentami Sunrise Villa, którymi po śmierci Kenichiego zarządzali jego rodzice. Misaki z zapałem bierze się więc do wypełniania swojej nowej roli, mieszkając pod jednym dachem z grupą bardzo wymagających lokatorów…
Urodziła się w 1965 roku. Rozpoczęła karierę jako aktorka w „różowej branży”, debiutując w filmie Toshikiego Satô Pieszcząc lesbijki: Strefa erogenna (Pettingu rezu: Seikantai) w 1993 roku. Za tę rolę otrzymała nagrodę Pink Grand Prix dla najlepszej debiutantki. Zagrała w ponad stu filmach, głównie z gatunku różowych, ale pojawiła się również w filmie kryminalnym, na podstawie utworu Edogawy Rampo, Sprawa morderstwa w D-Slope (D-saka no satsujin jiken, 1998). Zagrała także w swoim debiucie reżyserskim z 1996 roku, Chronicznie niewierna żona (Mansei hatsujô furin-zuma), a dzięki Siostrom Donburi: Bez wyciągania (Shimai donburi: Nukazuni nakade) w 1997 roku zdobyła nagrodę Pink Grand Prix dla najlepszego reżysera. Wyreżyserowała około 20 różowych i erotycznych tytułów wideokina, zrealizowanych przez wytwórnię Office Yoshiyuki (której jest właścicielką); część z nich, włączając Niegrzecznych chłopców (Uwaki na bokura, 2001) i Kiedy potrzebuję cię najbardziej (Setsunai kamoshiranai, 2004), wzbogaciła rynek kina gejowskiego.
1997 Shimai donburi: Nukazu ni naka de / Sisters Donburi: No Pulling Out
1999 Boku wa koi ni muchû / Addicted to Love
2001 Uweki na bokura / Naughty Boys
2004 Akogare no kateikyôshi: Yogosareta junbaku / Aspiring Home Tutor: Soiled Pure Whiteness
2005 Panna Brzoskwinka: Brzoskwiniowa słodycz ogromnych piersi / Misu Piichi: kyonyû wa momo no umami / Miss Peach: Peachy Sweetness Huge Breasts
2007 Furinchûdoku: Kannô no madoromi / Adultery Addiction: Sensual Daze
2007 Apartament wdowy: Noc wielkich bolesnych cycków / Mibôjin apaato: Kyonyû no uzuku yoru / Widow Apartment: Big Tits’ Aching Night