Chodliwe tematy

Po sukcesie Serenady miłości (1996), która zdobyła Złotą Kamerę w Cannes, niecierpliwie czekano na kolejny film Shirley Barrett. Tak jak we wcześniejszym obrazie Barett , bohaterami Walk the Talk są ekscentrycy, którzy wyraźnie nie potrafią pogodzić się z własną naturą. Joey (niezwykle energetyczna rola Salvatore Coco) jest drobnym oszustem, żyje na koszt swojej sparaliżowanej dziewczyny Bonity i z pełną niefrasobliwością wydaje milion dolarów jej odszkodowania. Kiedy spotyka Nikki Raye, niezbyt utalentowaną piosenkarkę, postanawia zostać jej agentem i zrobić z niej gwiazdę, mimo że jej ojciec, uznany artysta wcale nie jest tym zachwycony.

Barrett z wielką wnikliwością portretuje obskurny świat Złotego Wybrzeża w Queensland - nadmorskich kurortów pełnych budek z marnym jedzeniem i jeszcze marniejszymi artystami. Reżyserka z ogromną energią przedstawia świat w którym rządzi prawo dżungli.

David Stratton

Walk the Talk to zręczna satyra na panującą we współczesnym świecie obsesję optymizmu, pozytywnego myślenia i nowomowy rodem z epoki Ronalda Reagana i Oprah Winfrey. Reżyserka unika banalnej ideologii, że marzenia należy realizować niezależnie od wszystkiego - zamiast tego serwuje okrutną prawdę, że niektóre mrzonki należy od razu porzucić.

Steve Gravestock, MFF Toronto 2000