Fudge 44 to jedyne w swoim rodzaju skrzyżowanie miejskiej legendy, dalekowschodniej baśni i absurdalnego pastiszu Blues Brothers. Mockument Grahama Jonesa opowiada historię sześciu lalek z dziecięcego teatru, które miały obrobić tokijski bank, żeby uchronić swoją placówkę od bankructwa. Złożony głównie z wywiadów z rzekomymi świadkami wydarzeń film Jonesa wzbudził swego czasu pewne kontrowersje. Części widzów i krytyków nie spodobało się, że reżyser dopuścił się manipulacji przy tłumaczeniu treści rozmów z japońskiego na angielski. Obrońcy moralności zapominają jednak, że od podobnego zabiegu w filmie Co słychać, koteczku? rozpoczęła się przecież błyskotliwa kariera Woody’ego Allena. Na korzyść Fudge 44 przemawia wymowa filmu będącego w istocie przewrotną pochwałą sztuki.
ReedHeART IFF 2006 – Experimental Award; Backseat FF 2007 – Most Original Film
Urodził się w 1973 roku w Dublinie. Zadebiutował w 1997 roku filmem How to Cheat in the Leaving Certificate. Opowieść o grupie uczniów opracowujących plan wielkiego oszustwa w trakcie egzaminu maturalnego wzbudziła spore kontrowersje i została potępiona przez irlandzkiego ministra ds. edukacji Williego O’Dea. W 2005 roku Jones nakręcił Fudge 44,obecnie pracuje nad realizacją trzeciego filmu pełnometrażowego.
1997 How To Cheat in the Leaving Certificate
2006 Fudge 44