Fluorescencyjna wersja Puszki Pandory i Nosferatu – symfonii grozy – tak o debiucie Denniberg pisała Natalia Kaniak. Owa kinofilska potrawa składa się głównie z motywów z klasyki kina niemego przefiltrowanych przez estetykę VHS. Filmowe odwołania są tu nie tylko atrakcją samą w sobie, lecz także esencją fabuły. Bohaterką historii jest pracownica wypożyczalni kaset wideo dla dorosłych, która wabi mężczyzn obietnicą stosunku seksualnego. Słowa dotrzymuje, gratisowo wynagradzając swoich kochanków… śmiercią. Wiecznie młoda Luise jest bowiem sukkubem, który do przeżycia potrzebuje comiesięcznego seksu. Inteligentna i zabawna, sarkastyczna i metafilmowa – Lindsay Denniberg, mimo że dba o przejrzystość swojej opowieści, nie rezygnuje z estetycznej zabawy i sięga do kinematograficznej przeszłości. Wideodziennik zagubionej dziewczyny to żonglerka filmowymi cytatami, które dla jednych będą ciekawym dodatkiem do fabuły, a dla innych – istotą tego postmodernistycznego utworu.
Patryk Tomiczek
Chicago Underground Film Festival 2012 – Audience Award; South Texas Underground Film Festival 2012 – Best Cine Du Curious Feature; Dark Carnival Film Festival 2012 – Best Feature, Best Director, Best Actress, Best Actor, Best Visual Effects; Pollygrind Film Festival 2012 – Best Woman Director, Best Actress in a Fantasy Film, It Came from 80’s Underground Award
Amerykańska artystka. Studiowała m.in. w New Media School of the Art Institute of Chicago oraz University of Central Florida. Na tej ostatnie uczelni zrealizowała kilka krótkometrażówek, które sama określa mianem „dziwnych”. Po przenosinach do Nowego Jorku asystowała samemu Lloudowi Kauffmanowi – założycielowi wytwórni Troma. Aktualnie mieszka w Chicago, gdzie zajmuje się pozyskiwaniem funduszy na swój kolejny film Third Eye of Medusa.
2008 Wet Skin (video)
2008 The Other Man (video, short)
2008 Fur Fatale (video, short)
2009 Chances (short)
2012 Wideodziennik zagubionej dziewczyny / Video Diary of a Lost Girl