Zamknij się i graj

Ostatnie dni mitycznego LCD Soundsystem: wiadomość o rozwiązaniu zespołu poszła w eter, ostatnia płyta wydana, ostatnie wywiady udzielone, ostatni koncert – ekstatyczne przeżycie dla kilkudziesięciu tysięcy osób – właśnie się skończył. Był to jeden z najlepiej wyreżyserowanych „końców” z muzycznej sceny, jakie odbyły się w ciągu ostatniej dekady. Zamknij się i graj brytyjskiego duetu reżyserskiego jest nie tyle klasycznym dokumentem muzycznym, ile filmem nieomalże postapokaliptycznym. Pełne napięcia przygotowania do nadchodzących „ostatnich dni” skontrastowane są z Jamesa Murphy’ego „życiem po życiu”. Obserwujemy pierwszy dzień nowego tak zwanego normalnego życia wokalisty i frontmana LCD Soundsystem, odpowiedzialnego za powstanie, rozkwit i spektakularny koniec zespołu. Poza migawkami z dnia codziennego mamy tu wywiad rzekę, jaki przeprowadził z Murphym popularny dziennikarz muzyczny, Chuck Klosterman, który sarkastycznym humorem złamał wszystkie mechanizmy obronne wokalisty i w rezultacie bezpardonowo buszował po zakamarkach jego umysłu. Fascynujący portret psychologiczny i równie fascynująca ceremonia pogrzebowa zespołu.