Jak zabrać się za wywrócenie samochodu policyjnego? Czy należy go wolno rozhuśtać, czy raczej podważyć z boku? Artyści z anarchistycznej rosyjskiej grupy Voina musieli rozwiązać ten problem w jednym ze swoich spektakularnych miejskich performance’ów. Prowokacja i dywersja są w rękach bojówkarzy z Voiny całkiem skuteczną bronią w walce z autorytarnym, skorumpowanym systemem politycznym. O grupie jest głośno zarówno w Rosji, jak i w międzynarodowym obiegu artystycznym (współtworzyli z Arturem Żmijewskim tegoroczne berlińskie Biennale). Jednak nie wolno zapomnieć, że Voina funkcjonuje na ulicy, poza bezpiecznym terenem sztuki, i ich partyzanckie, bezpośrednie działania zakończyły się dla członków kolektywu wyrokami, więzieniem i listami gończymi. Dokument Andrieja Griazewa, który przez kilka miesięcy prowadził wideokronikę Voiny, nagrywając ich życie artystyczne i codzienne, jest fenomenalnym zapisem determinacji ludzi walczących z opresją władzy i otwarcie ignorujących materialny wymiar egzystencji.
Urodził się w Moskwie w 1982 roku. Początkowo studiował montaż na Narodowym Uniwersytecie Telewizyjnym w Moskwie, z czasem zajął się reżyserią i scenopisarstwem pod auspicjami Andrieja Gierasimowa i Andrieja Dobrowolskiego. Jutro jest jego pełnometrażowym debiutem; wcześniej kręcił krótkie i średnie metraże.
2008 Street-Cleaner SP (doc., short)
2009 Lednikoviy Period / Ice Age (short)
2009 Sanya i vorobey / Sanya and Sparrow (doc, med.)
2010 Den Shakhtera / Miner’s Day (doc., med.)
2012 Jutro / Zavtra / Tomorrow (doc.)