Muzeum Miejskie w Arsenale
(ul. Cieszyńskiego 9, Wrocław)
Podczas ósmej edycji MFF Era Nowe Horyzonty na Placu Solnym we Wrocławiu Witold Liszkowski zaprezentował festiwalowej publiczności jedną z odsłon projektu Wspólna przestrzeń - sztuka zjawiskowa, parafrazę La Strady Federico Felliniego. Projekcjom towarzyszył głos światowej sławy sopranistki Dominiki Zamary. Rok temu Liszkowski zaprosił widzów do zaimprowizowanego miejskiego kina w galeryjnym pasażu Jatki na wizualno-muzyczny performance Pętla - sztuka osobista. Zainspirowany Pętlą Wojciecha Jerzego Hasa, bohatera retrospektywy 10. ENH, we współpracy z DVJ Tomaszem Mniamosem, autorem muzyki i animacji komputerowych, artysta odtworzył pełen egzystencjalnego niepokoju nastrój filmu. Tym razem inspiracją dla Liszkowskiego będzie z jednej strony wrocławski Arsenał, z drugiej - intymna, ambiwalentna atmosfera japońskiego kina erotycznego pinku eiga, którego przegląd będzie jednym z wydarzeń 11. MFF Nowe Horyzonty we Wrocławiu.
Pinku eiga - sztuka osobista to multimedialny projekt artystyczny, na który złoży się plenerowa wystawa wielkoformatowych prac malarskich, eksponowanych na murach Arsenału Miejskiego we Wrocławiu, jubileuszowa wystawa, podsumowująca trzydzieści lat pracy twórczej Witolda Liszkowskiego, wielkoformatowa projekcja zewnętrzna, koncert ACID TV z Fiolką Najdenowicz, występ sopranistki Dominiki Zamary wraz z Lucjanem Wesołowskim oraz wizualizacje Tomasza Mniamosa, będące kompilacją erotycznych filmów japońskich i malarstwa autora projektu, Witolda Liszkowskiego.
Obrazy, które zawisną w Arsenale, łączą cytaty z wybranych filmów japońskich z charakterystycznymi dla twórczości Liszkowskiego, przestrzennymi strukturami. Przeniknięte aurą erotyzmu i niepokoju, barwne kompozycje utworzą monumentalny blok malarski. Obecne w nich ekspresyjne nasycenie koloru, mroczny klimat i transformacyjne połączenie wielu stylistyk formalnie nawiąże do poetyki pinku eiga. Oprócz tego w salach Arsenału zostaną pokazane prace z cyklu: Pytania, Wątpliwości, Sztuka osobista, Struktury magiczne, Wspólna przestrzeń, Sztuka zjawiskowa.
Witold Liszkowski urodził się w 1954 roku we Wrocławiu. Reprezentuje nurt sztuki eksperymentalnej i interdyscyplinarnej. W 1979 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby we Wrocławiu, gdzie później sam był wykładowcą. Dyplom pt.: Pytania zrealizował w Katedrze Grafiki u profesora Jana Jaromira Aleksiuna. W latach 1977-1981 brał udział w wielu wystawach, seminariach i festiwalach artystycznych w kraju i za granicą. Realizował akcje uliczne, happeningi i preformance. Uczestniczył w festiwalach teatralnych z własnymi spektaklami i działaniami parateatralnymi, m.in.: w Festiwalu Teatru Otwartego we Wrocławiu, Festiwalu Norwidowskim w Jeleniej Górze. W latach 1977-1980 działał w grupie twórczej Sztuka i Teoria, łącząc aktywność artystyczną z refleksją teoretyczną i estetyczną. Od 1995 tworzy cykle malarsko-rysunkowe Struktury magiczne oraz projekcje i spektakle Sztuka zjawiskowa. Od roku 2005 wraz z Dominiką Zamarą - wrocławską sopranistką - realizuje interdyscyplinarny projekt Wspólna przestrzeń.
strona internetowa Witolda Liszkowskiego
"Jest to […] malarstwo szczególnego rodzaju, gdyż Witold Liszkowski jest malarzem, który myśli linią, który przygląda się malarstwu, językowi malarstwa z dystansu, który uzyskuje, przenosząc się w paradygmaty innych języków sztuki. Po pierwsze - spogląda na nie z perspektywy świata zdefiniowanego kreską. Patrzy, jakie oblicze ujawni obraz malarski, gdy skonfrontowany zostanie z podniesioną do rangi absolutu linią.
W jego pracach obrazy wydają się być pozbawione ram, rozrastają się na całą przestrzeń, podobraziem może stać się wszystko, co znajdzie się w zasięgu ręki i wzroku malarza. Równocześnie obraz przestaje tu funkcjonować jako trwała, niezmienna struktura, w jego przestrzeń wkraczają bowiem także elementy owego szczególnego podobrazia, które stają się zarazem jego malarskim budulcem. Mamy więc tu do czynienia z malarstwem w przestrzeni, choć pewnie słuszniej można by je określić jako malarstwo stwarzające przestrzeń, kreujące nowe przestrzenne jakości".
Marek Śnieciński, Powaga gry - twórczość Witolda Liszkowskiego