David Lynch, jak prawie każdy spośród największych mistrzów kina, przez całe życie kręcił ten sam film. Co jednak jeśli był on w istocie nieco szalonym remakiem Czarnoksiężnika z Oz?

Taką – tylko pozornie karkołomną – tezę wysunął swego czasu sam Lynch, który na spotkaniu z fanami przyznał, że o słynnym filmie Victora Fleminga myśli każdego dnia. Alexandre O. Philippe, zebrawszy drużynę złożoną z podobnych zapaleńców, postanowił wyruszyć w drogę i prześledzić dorobek twórcy Dzikości serca w poszukiwaniu mniej lub bardziej dosłownych nawiązań do Czarnoksiężnika… Efektem tych starań okazał się złożony z sześciu rozdziałów błyskotliwy esej, w którym drobiazgowe analizy pojedynczych scen i refleksje na temat przemian amerykańskiej obyczajowości sąsiadują z barwnymi anegdotami z życia środowiska filmowego. Z wypowiedzi między innymi Karyn Kusamy, Johna Watersa i Davida Lowery’ego dowiemy się na przykład, jak dostrzec zawarty w Mulholland Drive optymizm, kogo i w jaki sposób Czarnoksiężnik z Oz skłonił do eksperymentów z LSD, a także jaką rolę w życiu Davida Lyncha odgrywały rytuały – i co miało z nimi wspólnego regularne przedawkowywanie syropu klonowego.