Ten film opowiada o przejściu dziecka z życia normalnego do marginalnego, podczas gdy wszystkie moje poprzednie filmy od samego początku działy się w przestrzeni marginalnej – Jean Eustache
Studium epizodów z okresu dorastania chłopca, wychowującego się w małych miasteczkach. Daniel mieszka z babcią, ale po roku nauki w szkole średniej musi zamieszkać z matką na południu Francji. Ta jest krawcową, która mieszka w maleńkim mieszkaniu z kochankiem Jose, hiszpańskim robotnikiem rolnym. Daniel chciałby dalej się uczyć, ale jego matki na to nie stać, posyła go więc jako praktykanta do warsztatu naprawy motorowerów. Daniel, spędzając czas w warsztacie, od innych chłopców z miasta dowiaduje się o dziewczynach. Kiedy po roku wraca do babci, od razu widać, że dorósł szybciej niż jego dawni przyjaciele.
Francuski reżyser (1938-1981). W połowie lat 50. przeprowadził się do Paryża. Uznawany za najbardziej konsekwentnego spadkobiercę Nowej Fali, przeszedł drogę typową dla wielu mistrzów tego nurtu – przygodę z kinem rozpoczął od współpracy z Cahiers du cinéma. Jego reżyserskim debiutem było złożone z dwóch nowel Złe wychowanie (1963). Miał na swoim koncie kilka filmów krótkometrażowych i dokumentów, utrzymanych głównie w stylistyce cinéma-vérité. Kilka miesięcy po poważnym wypadku popełnił samobójstwo.