Nakręcony w prawdziwie punkowym duchu film Zbieracze i zbieraczka jest też programową wypowiedzią estetyczną i protestem przeciwko stanowi rzeczy.

W różnych miejscach Francji Agnès spotykała rozmaitych zbieraczy. Z konieczności, przypadkiem lub z wyboru ludzie ci zbierają to, co inni wyrzucają. Ich świat może zaskakiwać. Daleko mu do świata dawnych zbieraczek, chłopek, szukających ziaren pszenicy, które pozostały po żniwach. Ziemniaki, jabłka, wyrzucone artykuły spożywcze, przedmioty bez właścicieli, zegary bez wskazówek - to codzienność dzisiejszych zbieraczy. Ale i sama Agnès jest zbieraczką, a jej dokument - subiektywny. Ciekawość nie ma ograniczeń wiekowych, a samo filmowanie jest jak zbieranie.