Michael Haneke i Elfriede Jelinek przez lata opanowywali do perfekcji sztukę irytowania austriackich mieszczan i widowiskowego kalania własnego gniazda. Gdy ogłoszono, że tych dwoje połączy w końcu artystyczne siły, stało się jasne, że będzie się czego bać. 

Rzeczywistość przerosła jednak najśmielsze oczekiwania. Oparta na powieści Jelinek Pianistka jednocześnie szokuje brutalnością i wywołuje podziw wobec odwagi twórców, którzy postanowili towarzyszyć bohaterom w drodze na samo dno. Dramat Eriki, surowej nauczycielki muzyki zaczyna się niepozornie, a za swoją scenerię ma zwodniczo przyjazne wnętrza wiedeńskich salonów i sal koncertowych. W zakamarkach tych przestrzeni, zdominowana przez apodyktyczną matkę i sparaliżowana przez swoją pozycję społeczną, bohaterka regularnie daje jednak upust brutalnym, sadomasochistycznym fantazjom. Gdy Erika poznaje pewnego dnia zafascynowanego nią studenta, zaczyna wierzyć, że niedające spokoju wizje znajdą w końcu odzwierciedlenie w rzeczywistości. Między kobietą i mężczyzną rozpoczyna się perwersyjna gra, której zasady ulegają nieustannym zmianom, a stawka z każdą chwilą staje się coraz wyższa.

Piotr Czerkawski