Fanny i Aleksander to pożegnanie Bergmana zarówno z kinem, jak i z własnym dzieciństwem. To nagrodzone Oscarem, największe Bergmanowskie widowisko stanowiło równocześnie najdroższe przedsięwzięcie szwedzkiej kinematografii.
Akcja filmu rozpoczyna się w roku 1907, gdy rodzina Ekdahl świętuje Boże Narodzenie. W centrum wszystkich zdarzeń znajduje się rodzeństwo Fanny i Aleksander, które po śmierci ojca nie potarfi nawiązać pozytywnych relacji z chłodnym i oschłym ojczymem. W tej rodzinnej opowieści skoncentrowanej wokół postaci dziecięcych, Bergman porusza wielokrotnie powracające w jego twórczości wątki – samotność i wyobcowanie artysty, jego relację z Bogiem, moc wyobraźni i hamujące ją siły.