Pięć taksówek, pięć miast, jedna noc. Podróż z bohaterami tego podszytego czarnym humorem filmu, zanurzonego w świetle miejskich latarni i neonów, rozpoczynamy wieczorem w Los Angeles, by podążyć następnie przez nocny Nowy Jork, Paryż, Rzym i przywitać blady, zimowy świt w Helsinkach.

Kierowców i pasażerów łączy na chwilę szczególna więź – taksówki to konfesjonały, miejsca, w których nieoczekiwanie przecinają się ścieżki ludzi pochodzących z różnych światów, mających inny status i inne marzenia. Ktoś na chwilę zyskuje wgląd w cudze życie i może je naznaczyć, może sam spojrzy na rzeczywistość w nowy sposób. Na paryskiej ulicy zdarzy się chwila jasnowidzenia, Rzym w komiczny sposób połączy sacrum i profanum, w Helsinkach przyjdzie otrzeźwienie. Ale to nie miasta były pierwszym wyborem Jima Jarmuscha. Podążał z kamerą tam, gdzie byli aktorzy, z którymi pragnął pracować: Gena Rowlands i Winona Ryder, Armin Mueller-Stahl i Giancarlo Esposito, Isaac de Bankolé i Béatrice Dalle, Roberto Benigni i Paolo Bonacelli, a także znani z filmów Akiego Kaurismäkiego – Matti Pellonpää, Sakari Kuosmanen, Kari Kyösti Väänänen i Tomi Salmela. Scenariusz powstał w ciągu zaledwie ośmiu dni, a autorem muzyki do filmu jest wieloletni współpracownik Jima Jarmuscha – Tom Waits.