Filmowy quasi-dokument – portret młodej rodziny żyjącej z dala od wielkomiejskiego zgiełku i pokus komercyjnej wizji świata. Niespodziewana wizyta członka rodziny skłania pozostałych do pytania o to, co jest najważniejsze w ich codziennej egzystencji, konfrontuje z nierozliczoną przeszłością ojca rodu.
Nagrodzony na prestiżowym festiwalu Sundance reżyser Grzegorz Zariczny odważnie eksploruje terytorium na granicy fabuły i dokumentu. W Prostych rzeczach, czułej opowieści o poszukiwaniu życiowych fundamentów, podpatruje autentyczną relację Błażeja, Magdy i ich córki Ali, wprowadzając do historii katalizator w postaci fikcyjnego wujka (Tomasz Schimscheiner) – brata zmarłego ojca Błażeja,. Mężczyzna pojawia się, żeby pomóc młodym w remoncie wiejskiego domu. To punkt wyjścia do refleksji nad rodzinnymi relacjami i uporządkowania bolesnych spraw z przeszłości. Zariczny w umiejętny sposób zderza tu słodko-gorzką codzienność z bezmiarem uniwersalnych problemów.