Dwie młode dziewczyny. Ekstrawagancka Holenderka z zamożnej rodziny i skromna Arabka z konserwatywnego domu. Na początku tylko na siebie patrzą, ale pełen napięcia taniec spojrzeń szybko przeradza się we wzajemną fascynację. W Strefie nagości uwodzenie nie ma jednak słodkiego posmaku beztroskich nastoletnich uniesień. Jest raczej rodzajem gry: o władzę, dominację. Próbą sił, ubezwłasnowolnienia. Która z dziewczyn posiądzie drugą? A także: która kultura zatriumfuje?

Urszula Antoniak podważa kulturowe schematy i wywraca stereotypy. Od całkiem innej strony patrzy na rozwój miłosnego zaangażowania. Potwierdza, że w kinie lubi tematy trudne, nieoczywiste. Opowieść ujęta jest w specyficzne ramy – całość rozgrywa się bez słów, dialogi zastępują spojrzenia i gesty. Wrażeniowy montaż stawia na narrację wizualną, utkaną z intymnych, zmysłowych zdjęć Piotra Sobocińskiego Jr.