Uhonorowana Nagrodą Specjalną Jury na festiwalu w Cannes oda do wyrafinowanej dekadencji, która – jak twierdzi Serra – ma europejskie korzenie.

Chciałem nakręcić film o nocy – mówił reżyser – nie taki, którego akcja rozgrywa się nocą, ale film poświęcony logice nocy, która zmienia naszą percep­cję, zasady moralne, wszystko. Film opowiadający o utopii seksualnego wyzwolenia, gdy różnice między ludźmi znikają: nie ma kobiet i mężczyzn, sług i panów, pięknych i brzydkich. O doskonałej, dziwnej, mrocznej utopii, braterstwie ciał.

Nocą w leśnej głuszy spotykają się przedstawiciele XVIII-wiecznej francuskiej arystokracji i ich zagraniczni goście, by oddać się rozpisanej na role orgii. W drodze do „pełnego życia” przekroczą kolejne granice.