Być albo nie być… matką? Na to pytanie odpowiadają kobiety z trzech pokoleń: Agnès, 40-letnia pisarka, Angèle, jej 20-letnia córka, śpiewaczka operowa, i Odile, jej 60-letnia matka, wciąż aktywna zawodowo. Od swoich kochanków bohaterki dowiadują się, że to dzięki nim mogą opuścić rodzinne domy. Miéville przedstawia świat, w którym aborcja nie stanowi dramatu, a wywodzące się z egzystencjalizmu przekonanie, że każdy jest sam, a zwłaszcza dorosła kobieta, przekazuje się z pokolenia na pokolenie. Zarówno bliscy, jak i nieznajomi mężczyźni nie szczędzą Agnès i jej bliskim wyzwisk. Kobiety próbują więc osiągnąć niezależność, aż pewnego rodzi się chłopiec, wokół którego znów spotykają się trzy pokolenia. Wzorem innych autorek reżyserka ukazuje sceny przemocy jako formę choreografii. Film stanowi pełnometrażowy kinowy debiut Anne-Marie Miéville, rozwijający motyw rodzicielstwa z jej telewizyjnego dokumentalnego Tata jak mama.