Nagrodzony na festiwalu w Cannes, jeden z najważniejszych filmów brytyjskiego czarnego kina to flagowy reprezentant New Queer Cinema lat 90., a zarazem pełnometrażowy debiut Isaaca Juliena, reżysera wyrastającego z legendarnej grupy Sankofa Film and Video Collective. Gorący czerwiec 1977 roku, Wielka Brytania świętuje srebrny jubileusz Elżbiety II. Przystrojeni w błękit, czerwień i biel porządni obywatele szykują ulice Londynu na festyny, a punkowcy w podartych koszulkach i ich kontrkulturowi kumple przygotowują się do imprezy pod hasłem „fuck the jubilee”. Poza punkiem, reggae i disco jest jeszcze soul – dwóch DJ-ów, Caz i Chris, próbuje rozkręcić własną piracką audycję radiową SOUL PATROL i zaistnieć w oficjalnym obiegu. Wszystko komplikuje się, gdy pewnej nocy w parku zostaje zamordowany młody czarny gej i swoje oblicze odsłaniają rasizm i homofobia. Isaac Julien w energetycznym, rozkołysanym rytmie funku stworzył tętniący życiem portret subkultur tamtego czasu. Biali i czarni, geje i hetero mieszają się ze sobą w hałasie punku i w rytmie disco. Soul jest tu muzyką, która znosi wszelkie podziały, przynosi miłość i wspólnotowość. Funk the jubilee!