Na naszych oczach spełnia się apokalipsa: ustaje ruch, ludzie w pośpiechu porzucają miejsca pracy, pakują walizki. Wśród tych, których widmo wojny w jednej chwili pozbawiło zarobku, jest Dawid. Podczas gdy jego rodzice i brat gorączkowo poszukują sposobu ucieczki z kraju, wycofany chłopak pozwala, by poniósł go nurt zdarzeń. A ten prowadzi Dawida i Piotra w objęcia paramilitarnej bojówki, która nie może doczekać się, by posmakować prawdziwej przemocy. Piotr doskonale czuje się w grupie chłopaków myślących, że właśnie przejmują kontrolę nad światem, ale Dawid opiera się męskiej wspólnocie – do czasu. Charyzmatyczne przywództwo, przyjaźń na śmierć i życie, patriotyczne uniesienia, poczucie siły – mężczyzna daje się uwieść snom o potędze i niepostrzeżenie dla samego siebie przekracza kolejne granice. Ale w grupie odnajduje też bratnią duszę – Jakuba. Film debiutanta Michała Ciechomskiego zaczyna się od pamiętnych słów wiersza Kawafisa. Bez barbarzyńców – cóż poczniemy? Ci ludzie byli jakimś rozwiązaniem – pisał poeta, a młody reżyser opowiada o tym, jak tworzenie wrogów pozwala zewrzeć szeregi politycznym manipulantom. Mrożące krew w żyłach Królestwo wypuszcza grozę na nasze ulice. I to właśnie wizja przemocy w masce swojskości czyni thriller Ciechomskiego tak przerażającym.