Brud to ekranizacja sennego koszmaru dowolnego milionera z listy „Forbesa”. Początek jest jeszcze niewinny – młoda sprzątaczka Marta w pocie czoła porządkuje piękną willę. Gdy właścicielka niespodziewanie zostawia ją samą, kobieta w przypływie fantazji postanawia przez chwilę pożyć życiem zadowolonej z siebie burżujki. Niewinna zabawa wymyka się spod kontroli, gdy okazuje się, że w domu jest ktoś jeszcze. Tajemniczy obserwator traktuje Martę z wyższością, ale z biegiem czasu zaczyna rozumieć, że ma z nią coś wspólnego. Film Marcina Kluczykowskiego stanowi pomysłową metaforę napięć klasowych i błyskotliwie sformułowane pytanie o to, jak bardzo trwałe są obowiązujące hierarchie społeczne.