Clint Eastwood już wcześniej w westernach (Mściciel, Niesamowity jeździec) mierzył się z metafizyką, kreując opowieści o przybywających z zaświatów Jeźdźcach Apokalipsy, wymierzających sprawiedliwość. W Medium – metafizycznym thrillerze, choć lepiej powiedzieć: dramacie psychologiczno-obyczajowym z wątkiem metafizycznym – unika taniej sensacyjności i przygląda się ludziom, którzy niepogodzeni ze śmiercią najbliższych postanawiają zajrzeć „na drugą stronę”. Śledzimy losy kilkorga bohaterów: francuskiej dziennikarki, chłopca, który stracił brata w wypadku samochodowym, mężczyzny, któremu umarła żona, i przede wszystkim Amerykanina George’a Lonegana (Matt Damon), robotnika budowlanego i medium nawiązującego kontakt ze światem niematerialnym. Podjąwszy delikatny temat życia duchowego, Eastwood buduje napięcie z interakcji bohaterów i snuje opowieść pełną psychologicznych niuansów. Wartością filmu jest również to, że nie daje jednoznacznych odpowiedzi na pytania dotyczące spraw ostatecznych. Film wywołuje stan zadumy – orzekł Roger Ebert.
Urodzony w 1930 roku w San Francisco. Żywa legenda hollywoodzkiego kina. Steven Spielberg powiedział o nim, że jest być może ostatnim prawdziwym mężczyzną amerykańskiego kina. Karierę sportowca i wojskowego porzucił dla telewizji. Zadebiutował w serialu Rawhide. Następnie zawędrował do Włoch, gdzie z inspiracji Sergia Leone stworzył postać „człowieka bez imienia”, bohatera spaghetti-westernowej Trylogii dolara. Po powrocie do Stanów wcielił się w kolejną, ikoniczną postać filmową, porucznika Harry’ego Callahana – bohatera policyjnego Brudnego Harry’ego. Na planie tego filmu zastąpił reżysera Dona Siegela przy realizacji kilku scen. W tym samym roku zadebiutował jako reżyser thrillerem Zagraj dla mnie, Misty, zrealizowanym w założonym przez siebie w 1967 roku studiu Malpaso. Do filmu Bird twórczość Eastwooda (głównie westerny i produkcje sensacyjne) to przede wszystkim udana próba odnowienia gatunkowych schematów. Począwszy od filmowej biografii Charliego Parkera wytrawne kino Eastwooda nabiera cech realistycznego kina psychologicznego z wyraźnym wydźwiękiem moralizatorskim. Zdobywca dwóch Oscarów za reżyserię, Nagrody Irvina Thalberga oraz honorowej, canneńskiej Złotej Palmy (2002).
1971 Zagraj dla mnie, Misty / Play Misty for Me
1980 Bronco Billy
1992 Bez przebaczenia / Unforgiven
2000 Kosmiczni kowboje / Space Cowboys
2003 Rzeka tajemnic / Mystic River
2006 Sztandar chwały / Flags of Our Fathers
2006 Listy z Iwo Jimy / Letters from Iwo Jima
2014 Jersey Boys