Nie jest prawdą, że kino Clinta Eastwooda dalekie jest od melodramatyzmu. W końcu na koncie reżyser ma nawet wzorcowy „melodramat ojcowski” – Droga do Nashville (1982). Jednak dopiero Co się wydarzyło w Madison County można uznać za pełnoprawny film tego gatunku, opisujący we wzruszający sposób miłość dwojga ludzi. Eastwood przełamuje konwencję, idąc śladem twórców takich tytułów jak Frankie i Johnny Garry’ego Marshalla czy Zakochać się Ulu Grosbarda, w których miłość komplikuje życie dojrzałych ludzi. Bohaterami love story uczynił samotnego fotografa oraz stateczną matkę i żonę, udzielającą fotografowi gościny, gdy ten na zlecenie magazynu „National Geographic” fotografuje kryte mosty w Hrabstwie Madison. Eastwood z niezwykłym wyczuciem tworzy coś na kształt własnej wersji Tristana i Izoldy. Miłość jest siłą nie do odparcia, zmienia ludzkie wnętrze i chociaż często skazana na klęskę przez codzienność, to nadaje jej sens. To film o ludziach, dla których miłość życia zrealizować się może tylko w niespełnieniu – pisze enigmatycznie, ale jakże trafnie Roger Ebert.
Urodzony w 1930 roku w San Francisco. Żywa legenda hollywoodzkiego kina. Steven Spielberg powiedział o nim, że jest być może ostatnim prawdziwym mężczyzną amerykańskiego kina. Karierę sportowca i wojskowego porzucił dla telewizji. Zadebiutował w serialu Rawhide. Następnie zawędrował do Włoch, gdzie z inspiracji Sergia Leone stworzył postać „człowieka bez imienia”, bohatera spaghetti-westernowej Trylogii dolara. Po powrocie do Stanów wcielił się w kolejną, ikoniczną postać filmową, porucznika Harry’ego Callahana – bohatera policyjnego Brudnego Harry’ego. Na planie tego filmu zastąpił reżysera Dona Siegela przy realizacji kilku scen. W tym samym roku zadebiutował jako reżyser thrillerem Zagraj dla mnie, Misty, zrealizowanym w założonym przez siebie w 1967 roku studiu Malpaso. Do filmu Bird twórczość Eastwooda (głównie westerny i produkcje sensacyjne) to przede wszystkim udana próba odnowienia gatunkowych schematów. Począwszy od filmowej biografii Charliego Parkera wytrawne kino Eastwooda nabiera cech realistycznego kina psychologicznego z wyraźnym wydźwiękiem moralizatorskim. Zdobywca dwóch Oscarów za reżyserię, Nagrody Irvina Thalberga oraz honorowej, canneńskiej Złotej Palmy (2002).
1971 Zagraj dla mnie, Misty / Play Misty for Me
1980 Bronco Billy
1992 Bez przebaczenia / Unforgiven
2000 Kosmiczni kowboje / Space Cowboys
2003 Rzeka tajemnic / Mystic River
2006 Sztandar chwały / Flags of Our Fathers
2006 Listy z Iwo Jimy / Letters from Iwo Jima
2014 Jersey Boys